Beste lezers
Al weer een week later, hier kunt u mijn tweede nieuwsbericht lezen. In de header ziet u een ui, verderop in dit bericht leg ik uit waarom. De afgelopen week zijn de gaten in het beton gezaagd, die de toegangen tot het nieuwe tweede balkon vormen. Let wel, een zaag met diamanten. Een van de medewerkers vertelde aan mij dat elke meter zaagsnede € 90 kost. Ik reageerde verbaasd, maar later toen ik er over nadacht, begreep ik het wel. Verder zijn alle voorbereidingen getroffen tot het eerder beschreven huzarenstukje, de stalen kolommen van 500 kg, die geplaatst moeten gaan worden. In de vergrote foyer inmiddels is het lakwerk voltooid, zijn er een nieuwe ladenkoelkast (gesponsord door Coca Cola) en een nieuwe tap (gesponsord door Grolsch) geplaatst. Arnold Enzie onze vaste Houtense loodgieter heeft alle leidingen en afvoeren gerealiseerd voor de tap, afwasmachine en gootsteen.
Het idee
Reeds jaren heeft Aan de Slinger over een heel seizoen meer uitverkochte voorstellingen dan gemiddeld in de andere theaters in Nederland. U denkt misschien hoe kan hij dit beweren. Dat zit zo. Wij zijn lid van de brancheorganisatie VSCD waar ruim 160 Nederlandse theaters lid van zijn. Elk jaar wordt elk theater gevraagd haar gegevens in te vullen in een zeer ruime vragenlijst. Vragen over de voorstellingen, financien, personeel, gebouw etc. De verzamelde gegevens worden geanalyseerd en gepresenteerd in een rapport. Met dit rapport kunnen wij ons vergelijken met andere theaters. Aan de Slinger is bijzonder in het eigen vervoer van de gasten naar het theater, 85 % van het publiek komt op de fiets of lopend. Ook zijn we bijzonder in het grote aantal vrijwilligers dat bij ons werkzaam is en het opvallende aantal optredens van gezelschappen van eigen bodem. Houten dus. Veel uitverkochte voorstellingen, Houtense dansscholen die uitweken met hun seizoenspresentaties naar bijvoorbeeld Nieuwegein en de toekomstige uitbreiding van Houten, hebben ons aan het denken gezet. Een nieuw groter theater in Houten dan? Nee, dat zou kapitaalvernietiging zijn van een gebouw wat slechts 15 jaar bestaat. Dan de huidige theaterzaal vergroten? Ook niet. We zitten ingesloten tussen het treinspoor, de sporthal en het toegangsplein. Toch kwamen we al kijkende in de zaal vanaf het toneel tot een lumineus idee! Een tweede balkon.
Ui.
Een idee is leuk maar hoe kom je tot de uitvoering? We zagen de uitdaging als een ui. Elke schil is een uitdaging. Hoe komen we tot de kern? Ofwel krijgen we de schillen er een voor een af en hebben we dan een ‘go’? Allereerst moet u weten dat onze theaterzaal een doos in doos constructie heeft. De binnendoos is geheel onafhankelijk en niet verbonden met de buitendoos. Dit om trillingen en geluid van de treinen buiten de binnendoos, de theaterzaal, te houden. De vloer van de binnendoos staat op honderden veren, op de vloer zijn de wanden en het plafond gebouwd. Dit wetende hebben we zoveel mogelijk adviseurs van de oorspronkelijke bouw van het theater, uit periode 2006-2008, en de adviseurs van de eerdere grote verbouwingen, de Kleine Zaal en de trap in de vide, uitgenodigd om ons idee voor te leggen en te bespreken. Zo zaten we met Margriet Lautenbach, akoestisch adviseur, de heren van theateradvies; Louis, Ron en later ook Huub en Egbert de constructeur van De Prouw en Paul van Eijk, onze architect.
Ui schillen
De dikste en de lastigste schil was de constructie. Kun je een tweede balkon laten dragen in de binnendoos zonder de buitendoos er bij te betrekken? Deze schil heeft de meeste kopzorgen opgeleverd. De uiteindelijk bedachte constructie heeft veel variaties gekend. In dit geval heeft de tijd, een uitstel van een jaar om te verbouwen, ons veel opgeleverd. Kritische meekijker was, en terecht, Margriet. Zij legde ons uit dat een verbinding tussen de binnen- en buitendoos direct een verlies oplevert van bijna 100%. De volgende schil bleek de zichtlijnen. Krijgt het publiek op het tweede balkon genoeg te zien op het toneel? Huub van theateradvies heeft hierin met ons meegekeken. Samen met de architect zijn vele tekeningen en varianten heen en weer gegaan om het meest optimale uit de schaarse ruimte te halen. Theoretisch gaat het publiek op het tweede balkon de eerste verticale onderste meter van de rand van het podium missen. Ofwel, een liggende sterfscène voor op de rand van het podium zal niet te zien zijn. Wij schatten in dat dit de komende 20 jaar niet te zien zal zijn. Meer publiek betekent dat er meer frisse lucht nodig is. Kan de bestaande installatie dit aan? Komt er frisse lucht op het eerste balkon wat de vloer van het tweede balkon boven zich krijgt? Ook hier zijn vele variaties de revue gepasseerd en zijn we weer tot een goede oplossing gekomen.
Bovenstaande is natuurlijk papierwerk. Van Dort onze aannemer en van Hengstum voor de staalconstructie, Kronenburg voor de elektra, brandbeveiliging etc en Warmtebouw voor onder meer de luchtbehandeling zijn de uitvoerders die met de theorie en tekeningen aan de slag moeten. Kunnen zij er mee uit de voeten? Een ding heeft het ons echt moeilijk gemaakt net zoals bij de twee eerdere verbouwingen, de oorspronkelijke tekeningen uit de archieven bleken niet actueel of klopten niet. De uitvoerders hebben daarom vaak letterlijk gaten moeten maken om te zien wat er werkelijk waar en hoe achter de muren zit.
Bijna bij de kern.
Een groot deel van de schillen van de ui waren ontdaan. Maar er komt veel meer bij kijken. Waar gaan de technici van de voorstelling zitten? Hebben we extra speakers nodig? Waar gaan straks 84 extra gasten in de pauze hun drankje halen? Is dit te combineren met een filmvoorstelling?
En het stoelenplan. Wij hebben aan u kaarten verkocht voor stoelen die er nog niet zijn!! Dan nog de nummering, rijnummers, routes in het gebouw, nieuwe vluchtroutes, instructies aan het personeel, aan de BHV'ers.
En last but not least, de omgevingsvergunning, toestemming van bouw en woningtoezicht, controles van de constructie berekeningen. Etc.
Tot slot
Ik hoop dat ik u met dit nieuwsbericht heb meegenomen bij wat er allemaal komt kijken om van een idee tot uitvoering te komen. We zijn er nog niet maar we hebben er alle vertrouwen in.
Tot volgende week. Een nieuw bericht met een interview door Suzan met Luuk van Dort, onze aannemer.
Groet Arjen Berendse
