Nadat externe bedrijven verteld hebben over de verbouwing, krijgen vanaf nu de medewerkers van Aan de Slinger het woord. Wat betekent de verbouwing voor hun werkzaamheden?
Deze week: Quinten den Hartog, Hoofd Techniek en Gebouwbeheer
Quinten, vertel eens iets over jezelf?
Eigenlijk had ik van jongs af aan al een passie voor techniek. Mijn vader was een echte doe-het-zelver; als er iets gerepareerd moest worden, deed hij het zelf. Als kind was ik daardoor al gefascineerd en gaf ik hem graag het gereedschap aan. Ook vond ik het technische deel interessant. Er is zelfs een verhaal dat ik als klein jongetje een oude radio van mijn ouders uit elkaar haalde, omdat ik wilde weten hoe het van binnen werkte. Ik heb ook eens de kabel van een lamp doorgesneden met een zakmes van mijn vader, om te zien wat er dan zou gebeuren... Vrienden en familie zagen toen al dat techniek, vooral in combinatie met muziek, echt iets voor mij was. Mijn vader speelde in een band, mijn moeder nam ons mee naar theatervoorstellingen en dat vond ik altijd heel leuk. Dat was eigenlijk het begin van mijn liefde voor theater. En zo is het balletje gaan rollen. Vanaf dat moment ben ik bij verschillende theatergroepen begonnen, eerst als stagiair, en later als freelance technicus. Ik heb jarenlang voorstellingen door heel Nederland en zelfs in het buitenland begeleid. Uiteindelijk ben ik hier terechtgekomen als Hoofd Techniek. Daarnaast heb ik in Utrecht nog een kleine muziekstudio waar ik opnames maak in mijn vrije tijd.
Wat was jouw rol tijdens de verbouwing?
Mijn rol voorafgaand aan de verbouwing was om samen met Arjen, aannemers en onderaannemers het plan uit te werken. We hebben bedacht hoe we de zaal helemaal uit elkaar konden halen en weer opnieuw op te bouwen. Tijdens de verbouwing zag ik erop toe dat alles liep zoals besproken. Daarnaast was ik ook druk met onze eigen theatertechnische werkzaamheden. Daar waar de regie eerst zat, het zenuwcentrum van de theaterzaal, is nu verplaatst. We hebben hiervoor kilometers aan kabels moeten verleggen. Een zeldzame kans: wie kan er nou een theaterzaal uit elkaar trekken en weer helemaal naar wens opnieuw op te bouwen? We waren in 2008 al vooruitstrevend en daarop konden we nu weer verder bouwen. Het meeste daarvan zie je nooit meer terug, maar hebben we wel nodig om te zorgen dat dat ene lampje aangaat, of dat ene geluidje te horen is.
Zijn er onvoorziene dingen naar boven gekomen?
Daar kun je nooit omheen; er is altijd wel iets wat tevoorschijn komt. Maar wat mij heel erg heeft verrast is hoe iedereen z’n best heeft gedaan om al die kleine dingetjes samen op te lossen. Je kunt een project op papier zien of op een loopbrug proberen in te schatten hoe de zichtlijnen vallen, maar de realiteit is altijd anders. De verrassing voor mij is dat het eigenlijk nog veel mooier uitvalt dan ik van tevoren had durven dromen.
Wat is voor jou het leukste onderdeel van deze verbouwing?
Als kind speelde ik ontzettend graag met Lego, Meccano of vouwde en plakte ik met papier. Het maken of creëren, of dat nou muzikaal, theatertechnisch of letterlijk timmerwerk is, dat is waar ik heel veel energie uithaal. Iets met z’n allen opbouwen, dat is waar Arjen en ik met z’n tweeën ook heel hard aan hebben gewerkt de afgelopen jaren, als voorbereiding op deze verbouwing en dit proces. Alles bij elkaar vind ik dat het allerleukst.
Wat was het spannendste moment van de verbouwing voor jou geweest?
Het begin, de start van de verbouwing. Er gebeurt ontzettend veel, er zijn veel partijen aanwezig, er wordt veel gesloopt… Ook al heb je het goed voorbereid, je weet nooit helemaal hoe alles gaat lopen. Maar eigenlijk was na de eerste week de spanning er wel vanaf.
Hoe verloopt de samenwerking met alle partijen?
Ontzettend fijn. Zelf vind ik het leuk om te zien dat de taal die ik als theatertechnicus spreek, heel erg in lijn is met de taal van de aannemer. En dat theatertechnici af en toe ook veredelde timmermannen, elektriciens en loodgieters zijn. Dat vergeten we af en toe. Het is fijn te zien hoe warm het hart is dat iedereen meedraagt bij deze verbouwing. De betrokkenheid, meedenkendheid, het oplossingsvermogen van alle partijen samen. Maar ook de korte lijnen die we met elkaar hebben.
Welke voorstelling zou je willen zien vanaf het tweede balkon?
In alle eerlijkheid: ik ga zelden naar theatervoorstellingen in mijn eigen theater. De reden waarom? Wanneer ik hier ben, ben ik eigenlijk altijd een beetje aan het werk. Ik ben heel erg bezig met hoe het licht staat, hoe het geluid klinkt, hoe het publiek reageert, hoe de technici aan het werk zijn. Oftewel, met alles behalve de voorstelling… In een ander theater heb ik daar minder last van.
Interview: Suzan Linde, Publiciteit & Marketing Aan de Slinger
Update verbouwing
Vorige week besprak Arjen de vele kleine beslissingen die tijdens het werk genomen moeten worden. Eerder hebben jullie kunnen lezen over de grote stappen die zijn gezet, en nu zien we dagelijks hoe alles steeds meer op zijn plek valt. De luchtbehandelingskokers zijn bekleed met zwart isolatiemateriaal, de wanden zijn zwart geschilderd, het plafond is geplaatst onder het nieuwe balkon, en het nieuwe tapijt wordt al op de tribune gelegd. Het is bijna te veel om op te sommen.
Ook op het gebied van theatertechniek hebben we de afgelopen maanden niet stilgezeten. Met de hulp van de zeer bekwame Joris Hol, die al jarenlang als theatertechnicus bij ons werkt, hebben we de bar in de foyer van de Kleine Zaal verbouwd. Arjen noemde vorige week de luchtbehandeling als een minder bekend, maar cruciaal onderdeel van uw theaterbeleving. De gemiddelde bezoeker is zich vaak niet bewust van de technische aspecten die zich achter de schermen afspelen, zoals het aantal kilometers bekabeling dat in dit gebouw aanwezig is. Helaas kan ik daar geen exact antwoord op geven.
Voor de verbouwing bevonden de technici zich achterin de zaal, in de regie, met hun laptops en de licht- en geluidstafels. De regieruimte fungeerde als het zenuwcentrum van onze zaal, waar alle belangrijke bekabeling samenkwam, die alles weer met alles verbond. Deze bekabeling kon echter niet op die plek blijven met de komst van het nieuwe balkon. De afgelopen weken hebben we hard gewerkt om alle bekabeling naar de andere kant van de zaal te verplaatsen en alles weer aan te sluiten en te testen. Tot nu toe met veel succes.
En nu, vreemd genoeg, is er even een moment van rust. De eerste dagen van deze week waren druk bezet door alle onderaannemers en onze eigen medewerkers, terwijl Rob de Zeeuw, uitvoerder in dienst van de hoofdaannemer Van Dort, als een luchtverkeersleider het geheel coördineerde. In de afgelopen twee dagen is er al wat opgeruimd; de vloerbescherming is grotendeels verwijderd, een deel van het stof is weggehaald en gereedschap opgeruimd.
Tot volgende week,
Quinten den Hartog
