Nadat externe bedrijven verteld hebben over de verbouwing, krijgen vanaf nu de medewerkers van Aan de Slinger het woord. Wat betekent de verbouwing voor hun werkzaamheden?
We starten met directeur/bestuurder Arjen Berendse!
Vertel eens Arjen, wanneer is het plan voor een tweede balkon ontstaan?
Eigenlijk speelde het natuurlijk al jaren. We hebben dansscholen in Houten die zoveel publiek ontvangen bij hun voorstellingen, dat ze zelfs uitweken naar andere steden als Nieuwegein en Amersfoort. Als theaterdirecteur doet het wel pijn dat je het publiek uit je eigen stad niet kunt ontvangen. Daarnaast hadden we heel veel uitverkochte voorstellingen, relatief meer dan gemiddeld in Nederland. Al met al was ik een beetje bang dat we aan ons eigen succes ten onder zouden gaan. Je krijgt namelijk een soort sfeer in de stad van ‘ik ga niet meer kijken bij het theater, want het is toch uitverkocht’.
Nou, die twee dingen zetten ons eigenlijk al jaren aan het denken. Maar goed, het gebouw is omringd door een spoor aan de zijkant, een sporthal aan de achterkant, een pleintje en een weg aan de voorkant. Oftewel, uitbreiden in de huidige vorm, dat past gewoon niet. Toen hebben we nog gedacht: als de stad nou zoveel gaat uitbreiden, 10.000 inwoners erbij, zouden we dan niet moeten kijken of we een nieuw theater moeten bouwen? Maar ja, dat is ook onzin, want dit gebouw staat pas 16 jaar. Dat is zonde van het geld. Op een gegeven moment stond ik samen met Quinten, ons Hoofd Techniek, in de zaal te kijken. We zagen toch nog wel wat ruimte, dus vroegen we ons af of we niet nog een paar rijen erbij konden bouwen in de vorm van een tweede balkon. Nou, dat is eigenlijk de start geweest van het hele proces en ik denk dat dat al een jaar of drie, vier geleden is.
Wat vind je bijzonder aan deze verbouwing?
Heel bijzonder is eigenlijk, en dat hebben al mijn voorgangers die geïnterviewd zijn ook gezegd, de voorbereiding. We vroegen ons af: Is het wel haalbaar? Kan het wel? Dan moet je denken aan de constructie, aan de akoestiek, aan de logistiek, etcetera. Ik heb vervolgens gedacht: dit vraagstuk is gewoon een ui. Elke keer halen we er een schil af. En als die schil gelukt is, schillen we verder tot we bij de ‘parel’ komen en kunnen zeggen we: kijk eens, het kan. Dat was het doel en zo zijn we dus eigenlijk begonnen. We hebben leden van het oude bouwteam van de oorspronkelijke bouw van dit theatergebouw bij elkaar gehaald. Met elkaar zijn we gaan kijken hoe we dit konden realiseren.
Wat vind je zelf het leukste onderdeel van deze verbouwing?
Alle medebouwers hebben aangegeven de samenwerking heel positief te ervaren, en dat geldt ook voor mij. Het is echt samen de klus klaren. Voor mij betekent het wel dat ik met twee kanten te maken heb: aan de ene kant de bouworganisatie met alle disciplines, aan de andere kant heb ik met de eigen organisatie natuurlijk ook met van alles te maken. Denk aan kassaverkoop, publiciteit, theatertechniek. Ik ben hierin de spil tussen die twee partijen, samen met Quinten.
Er zijn vast heel veel spannende momenten geweest, maar wat was het allerspannendst?
Nou, er waren eigenlijk drie spannende momenten:
1) Is het technisch helemaal haalbaar? En dat had heel veel fases (uienringen), wat ik al vertelde.
2) Krijgen we de financiering rond?
3) Dat was tijdens de bouw op de beroemde 19 augustus toen de zware kraan naar binnen werd gehaald, die dusdanig breed gestut moest worden omdat ie anders meteen door de vloer zou zakken. Als dat zou gebeuren, dan zou de tribune niet meer kunnen uitschuiven. Gelukkig ging het helemaal goed!
Tot slot: welke voorstelling zou jij na de verbouwing willen zien vanaf het nieuwe balkon?
Ik kijk er erg naar uit om Sven Ratzke straks vanaf het tweede balkon te gaan bewonderen.
Interview: Suzan Linde, Publiciteit & Marketing Aan de Slinger
Update verbouwing
Net als vorige week zitten we echt in de fase van afwerking. We hebben de tribune aangepast: de plek waar de technici zitten wordt verplaatst naar de zaal, rij 9 en 10. Dus de technici kwamen deze week allemaal kijken naar hun nieuwe plekje. Het is allemaal weer sneller gegaan dan we hadden verwacht. Er stond zeven dagen voor, maar in vier dagen was het klaar.
Ik heb vorige week verteld over de luchtbehandeling. Op de foto's kun je al zien hoe snel dat gegaan is, want vrijwel alle pijpen zijn aangelegd.
Ook wordt er deze week hard gewerkt aan de nieuwe ingangen. De leverancier van de gordijnen is langs geweest, want alle ingangen krijgen niet alleen een deur en een halletje, maar ook een mooi gordijn. Die zijn ingemeten en worden binnenkort gemaakt. Tot slot wordt het oude tapijt nu van de tribune gesloopt om straks nieuw tapijt te kunnen lijmen. Het voelt echt bijna alsof we in een soort eindfase zitten, omdat je steeds beter gaat zien hoe het een en ander gaat worden.
Tot volgende week, Arjen Berendse
